Учора скончыўся прыём дакументаў на ўдзел у аўкцыёне па продажы зямельных участкаў для будаўніцтва і абслугоўвання жылога дома ў вёсцы Берашова Сенненскага раёна. На наступным тыдні плануецца рэалізаваць чатыры надзелы, што з’яўляецца добрым вынікам. Чым жа так цікавіць людзей Берашова?

Роднае сяло Сенненскага раёна размешчана на беразе штучнага возера. Вадаём узнік у 1950-х, калі пры будаўніцтве Багушэўскага рыбагадавальніка запрудзілі рэчку Чарнічанку. Да 1964 года вёска мела іншую назву – Дзяругі. Старэйшыя жыхары суседніх населеных пунктаў працягваюць называць тутэйшых месцічаў па-старынцы – дзеружане.

В канун главного зимнего праздника корреспондент «ВВ» нашла на карте Витебской области деревню, название которой созвучно символу 2020 года, и отправилась туда, чтобы вывести формулу успеха для наших читателей, соединив восточную мудрость с вековым опытом белорусской глубинки.

Появившаяся вывеска с надписью «Индыково» на окраине Витебска в районе улицы Лазо переполошила многих горожан: неужели они уже не жители областного центра?

У сённяшнім спісе населеных пунктаў Віцебшчыны ўдалося знайсці толькі адну назву, звязаную з сімвалам 2019 года па кітайскім календары – свіннёй. Раней такіх вёсак было больш. Адны зніклі, іншыя ў свой час перайменавалі. Напрыклад, у сямі кіламетрах ад Кабаноў ёсць урочышча Парасятніца, у ваколіцах якого шмат ягад і грыбоў. Тут быў аднайменны населены пункт, які ў 1930-х стаў Новааляксееўкай. У вайну яго спалілі акупанты.

Пабываць у вёсцы з назвай, якая нагадвае ці не найбольш распаўсюджаную мянушку верных сяброў чалавека, выпала ў самы кароткі дзень 2017-га. Зрэшты, яна маленечкая – адна жылая хата, з паўдзясятка «дачных» і, як паведамляе дакументальная хроніка «Памяць. Лёзненскі раён», непадалёк ад могілак – брацкае пахаванне савецкіх воінаў, загінуўшых пры вызваленні гэтых мясцін. Любоў Маркава з Маргошай