Выстава "Цягнік часу" Валянціны Ляховіч прымеркавана да яе 80-годдзя, носіць рэтраспектыўны характар і з’яўляецца аўтарскім праектам. Вобраз цягніка ўзяты мастачкай з каробкі цукерак, якую падаравалі ей у дзяцінстве бацькі – ім і прысвячаецца выстава.

— Мае бацькі з простай сям’і, абодва прайшлі вайну. Трэба падзякаваць ім за тое, што захавалі мае жыцце, выхавалі добрым чалавекам. Я абавязана бацькам за гэта. Нажаль іх ужо няма ў нашым свеце, таму гэтую выставу я прысвяціла ім, як памяць. Выстава называецца “Цягнік часу”, бо для мяне цягнік выступае сімвалам тэхнічнага перавароту. Як маленькі цягнік можа везці столькі вагонаў? Гэта нейкае цуда. Таксама цягнік асацыюецца ў мяне з дзяцінствам. Мы жылі ў Лучосе недалека ад чыгуначнага пераезду, дзе вельмі часта хадзілі цягнікі. Я любіла назіраць за імі, – падзялілася Валянціна Антонаўна.

На выставе прадстаўлены калаж “Цягнік часу”, дзе праз невялікія сюжэтныя ўклейкі на фоне цягніка мастачка нагадвае асобныя моманты гісторыі мінулага і будучыні, а праз брутальны характар хатніх металічных рэчаў – жорскасць умоў жыцця чалавека.

Падтрымаць і павіншаваць Валянціну Ляховіч з юбілеем прыйшлі яе родныя і сябры. Для мастачкі гэта стала сапраўднай нечаканасцю.

— Зараз на сцэне стаіць чалавек-легенда. Наша арганізацыя ганарыцца тым, што есць такія прадстаўнічыя людзі. Узрост мастака вызначаецца колькасцю работ, але не трэба забываць пра іх якасць. Валянціна Антонаўна – маладая душа, якая заўседы спрабуе і адкрывае нешта новае. У выніку гэтага атрымліваюцца такія нечаканыя і непрадказальныя карціны. Віншую ад нашай арганізацыі Валянціну Антонаўну з юбілеем і такой непаўторнай выставай, – выступіў старшыня Віцебскай абласной арганізацыі АГ “Беларускі саюз мастакоў” Віктар Мікалаеў.

На ўрачыстай прэзентацыі выставы госці маглі пазнаеміцца з такімі працамі, як “Памяць бацькі”, “Сцяна памяці”, “Замяшанне”, “Рыба” і многімі іншымі. У іх бачна душа мастачкі.

— Карціны Валянціны Антонаўны напоўнены жыццевай энергіяй, моцам. Гэта не статычныя работы, яны ўсе знаходзяцца ў руху, выклікаюць эмоцыі, якія працуюць на працяг жыцця. Кожная з іх узнімае настрой, што таксама даволі важна. Карціны мастачкі – гэта дыялог аўтара з гледачом. Кожная з іх – размова не аднаго дня. Да работ хочацца вяртацца, каб убачыць у іх нешта новае, незвычайнае. Валянціна Антонаўна даволі моцная творчая асоба, дзякуючы якой у мастацкі свет выйшла вялікая колькасць людзей. Гэтую выставу павінны ўбачыць усе, пачынаючы ад малых дзяцей і заканчваючы сталымі людзьмі, асабліва тыя, хто мае непасрэдныя адносіны да мастацтва. Я буду рэкламаваць выставу “Цягнік часу”, каб колькасць гледачоў з кожным днем узрастала, – падагульніла дацэнт кафедры дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва і тэхнічнай графікі ВДУ імя П.М. Машэрава Галіна Бабровіч.

Фота аўтара.